Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Σκέψεις για την παρέμβαση των εκπαιδευτικών στο σχολείο...

...μπροστά στην Πρωτομαγιά και την 9η Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών
Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από την Εργατική Πρωτομαγιά και τη συμπλήρωση των 70 χρόνων από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών στις 9 Μάη 1945.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια καταβάλλεται σοβαρή προσπάθεια από διάφορα κέντρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από τα επιτελεία της αστικής τάξης και όλες τις κυβερνήσεις, να ξαναγράψουν την Ιστορία, παραχαράζοντάς την.
Στόχος τους δεν είναι απλά η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, αλλά η διαμόρφωση της συνείδησης των μαθητών και της νέας γενιάς, με το βλέμμα στο μέλλον. Θέλουν να μάθουν οι νέοι των λαϊκών οικογενειών μια Ιστορία στα μέτρα του εκμεταλλευτικού συστήματος, να μη βγάζουν χρήσιμα συμπεράσματα για το παρελθόν, το παρόν και για το μέλλον που πρέπει να παλέψουν.
Ετσι, η 1η Μάη, αντί για Απεργία και μέρα όπου η Εργατική Τάξη επιθεωρεί τις δυνάμεις της, τιμά τους νεκρούς της, όλους όσοι θυσιάστηκαν για την υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, μετατρέπεται σε αργία και μέρα των λουλουδιών και της άνοιξης.
Αντίστοιχα, η 9η Μάη, η μέρα συντριβής του φασισμού που σήμανε το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, επιχειρείται με προκλητικό τρόπο να μετατραπεί σε φιέστα - μέρα γιορτής της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Εχουμε ήδη αρκετά πλούσια εμπειρία από την πολύμορφη παρέμβαση τα προηγούμενα χρόνια στο μάθημα.
Ολα τα προηγούμενα χρόνια, η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ απευθύνθηκε με επιστολές στους μαθητές μας, με θετικά αποτελέσματα. Εχουμε και φέτος νέες επιστολές προς τους μαθητές (για την Πρωτομαγιά και την 9η Μάη), που μπορούν να διαβαστούν μέσα στην τάξη, να υιοθετηθούν και να μοιραστούν και από τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Ιδιαίτερα θετικές είναι οι πρωτοβουλίες που παίρνονται και πάρθηκαν από εκπαιδευτικούς και αποδεικνύουν πόσο σπουδαία πράγματα μπορούν να γίνουν, όταν ενώνεται το μεράκι με το νεανικό ενθουσιασμό. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε:
Σε δημοτικά σχολεία στον Πειραιά ετοιμάζονται εκθέσεις ζωγραφικής, κολάζ που θα παρουσιαστούν από τους μαθητές στη συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς, στο μνημείο των νεκρών ναυτεργατών στο Πασαλιμάνι.
Γυμνάσιο στο Πέραμα «ανέβασε» θεατρικό για τη Μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι, που παρουσίασε πέρσι σε εκδήλωση του παραρτήματος Κερατσινίου της ΠΕΑΕΑ. Φέτος, η παράσταση αυτή εμπλουτίζεται και παρουσιάζεται την 9η Μάη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ σχολικών θεατρικών παραστάσεων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά.
Συνολικά, υπάρχει μια σπουδαία δραστηριότητα εκατοντάδων εκπαιδευτικών και μαθητών, που ανεβάζουν θεατρικές παραστάσεις με αντιφασιστικό περιεχόμενο, έργα των Μπρεχτ, Ι. Καμπανέλλη κ.ά.
Σε άλλα σχολεία, με πρωτοβουλία εκπαιδευτικών, αφιερώθηκαν μία έως δύο διδακτικές ώρες, για να προβληθούν video, να γίνουν ομιλίες και συζήτηση με τα παιδιά για την Εργατική Πρωτομαγιά, με πολύ θετική ανταπόκριση.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Σίγουρα μπορούν και πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Σε αυτήν την κατεύθυνση να κινηθούμε και μπροστά σε 1η Μάη και 9η Μάη. Με περισσότερες πρωτοβουλίες.
Αλλες δοκιμασμένες μέθοδοι είναι οι εξής:
Η πραγματοποίηση επισκέψεων με τους μαθητές σε τόπους θυσίας και αγώνα. Ειδικά φέτος μπορούν να αξιοποιηθούν και οι εκθέσεις των Δήμων σε Καισαριανή και Χαϊδάρι στην Αττική. Αντίστοιχοι τόποι, μουσεία, μνημεία, υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Τέτοια επίσκεψη προετοιμάζει π.χ. δημοτικό σχολείο στο Πέραμα.
Να επιδιώξουμε ξανά, ενόψει Πρωτομαγιάς, παρεμβάσεις - περιοδείες σε σχολεία (ιδιαίτερα ΕΠΑΛ και Νυχτερινά) από εργατικά σωματεία και συνδικαλιστές. Στην κατεύθυνση αυτή μπορούν να αξιοποιηθούν εργάτες που έδωσαν και δίνουν σπουδαίους αγώνες, όπως είναι οι ηρωικοί Χαλυβουργοί, οι απολυμένοι εργάτες της «Κόκα Κόλα».
Ας μην ξεχνάμε ότι λίγες μέρες πριν, με ευθύνη της κυβέρνησης, «άνοιγαν» με προκλητικό τρόπο οι πόρτες σχολείου στη Θεσσαλονίκη στον Αμερικανό Πρόξενο, για να προωθήσει επιχειρηματικά σχέδια εταιρείας, ενώ λίγο καιρό πριν, στο ίδιο σχολείο, εμποδίστηκε περιοδεία αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης για τη γιορτή του Πολυτεχνείου. Τέτοια παραδείγματα έχουμε αρκετά. Πρέπει να απαντήσουμε «σπάζοντας» στην πράξη και τέτοιου είδους δυσκολίες και απαγορεύσεις.
Η μάχη για την καλλιέργεια ανυπόταχτης, αγωνιστικής συνείδησης, ώστε η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης να μάθει να παλεύει και να εμπιστεύεται τη δύναμή της, δεν είναι ένα ακόμα «καθήκον» για τους πρωτοπόρους, αγωνιστές εκπαιδευτικούς, αλλά βασικό στοιχείο της διαπαιδαγώγησης που δίνουμε στους μαθητές μας. Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, έχει ήδη συγκεντρώσει προτάσεις και πλούσιο υλικό για να βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση, που είναι στη διάθεση των εκπαιδευτικών και των σωματείων. Ταυτόχρονα, με την παρέμβασή μας στους μαθητές, πρέπει να συμβάλουμε ώστε και τα σωματεία να πρωτοστατήσουν στην ανάδειξη του περιεχομένου αυτών των ιστορικών σταθμών και στους ίδιους τους συναδέλφους.
Παράδειγμα, πρόσφατα το Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής «Ο Βύρων», διοργάνωσε εκδήλωση για την Πρωτομαγιά, με προβολή της ταινίας - αφιέρωμα στον αγώνα - σύμβολο των Χαλυβουργών, «Non Omnis Morriar».
Ειδικά φέτος, θα επιχειρηθεί να αλλοιωθεί το μήνυμα αυτών των ιστορικών επετείων, να προσαρμοστεί και να «χωρέσει» στα κυβερνητικά τερτίπια των «συμβολισμών» και των «περήφανων» διαπραγματεύσεων για το πόσα θα χάσει πάλι ο λαός. Είναι ανάγκη να δώσουμε τη μάχη της ενημέρωσης, να αντιπαρατεθούμε με αντιλήψεις και ιδεολογήματα, αλλά και να παλέψουμε να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις των σωματείων με πολύμορφο περιεχόμενο.
Δυνατότητες υπάρχουν πολλές και η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Δίπλα μας υπάρχουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί που έχουν τις ίδιες αγωνίες για «να ακουστεί και κάτι διαφορετικό στο μάθημα», που έχουν διάθεση και ιδέες. Που θέλουν να παλέψουν, που βγάζουν συμπεράσματα και δεν βολεύονται στο σχολείο της αγοράς και της ημιμάθειας. Που θέλουν να μάθουν στους μαθητές τον τρόπο για να αναζητούν την αλήθεια και να αλλάζουν τον κόσμο.
Νίκος ΒΟΥΡΔΟΥΜΠΑΣ
Αναπληρωτής εκπαιδευτικός, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ: Δεν χωράνε στην "αναπτυξιακή πορεία της χώρας"

Τις δεσμεύσεις του μνημονίου επικαλέστηκε ο αρμόδιος υπουργός για να αρνηθεί τη χρηματοδότηση της καθαριότητας στα σχολεία και τη μονιμοποίηση των καθαριστριών
Στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, θυσιάζει η κυβέρνηση τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των 8.500 καθαριστριών στις σχολικές μονάδες και συνολικά τη διασφάλιση της υγιεινής των παιδιών στα σχολεία! Οπως έκανε σαφές χτες ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Τ. Κουράκης, απαντώντας σε σχετική Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτη στη Βουλή, δεν χωράει η μονιμοποίηση των καθαριστριών στην «αναπτυξιακή πορεία της χώρας και στους διαθέσιμους πόρους»!
Πιο συγκεκριμένα, στη διάρκεια της συζήτησης ο Χρ. Κατσώτης επισήμανε ότι οι καθαρίστριες στις σχολικές μονάδες εργάζονται σε ένα κρίσιμο τομέα, που αφορά την ίδια την υγεία των παιδιών. Παρ' όλα αυτά οι συνθήκες εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις τους είναι απαράδεκτες (τους οφείλονται μήνες από τα ψίχουλα που χαρακτηρίζονται μισθός, πολλές ώρες δουλειάς κ.ά.), συνεχώς μειώνονται αφού συνταξιοδοτούνται και δεν προσλαμβάνονται νέες, ενώ σύμφωνα με το νόμο - έκτρωμα 4112/2013, οι συμβάσεις τους είναι σε ισχύ μέχρι τον Ιούλη του 2015! «Η κυβέρνηση, υπογράμμισε ο Χρ. Κατσώτης, αν αφήσει να εξελιχθεί η κατάσταση χωρίς άμεσα μέτρα, θα παραδώσει την καθαριότητα των σχολείων σε εργολάβους ή σε ΚΟΙΝΣΕΠ, με απόλυση βέβαια των καθαριστριών που υπάρχουν σήμερα».
Απαίτησε να ανανεωθούν τώρα όλες οι Συμβάσεις των εργαζομένων, η κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη χρηματοδότησή τους και να δώσει οριστική λύση με τη μονιμοποίηση των καθαριστριών στα σχολεία.
Μάλιστα, ενημέρωσε τον αναπληρωτή υπουργό και παρέδωσε για τα πρακτικά την τροπολογία για τις καθαρίστριες που έχει ήδη καταθέσει το ΚΚΕ στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη διοικητική μεταρρύθμιση, που βρίσκεται στη διαδικασία συζήτησης στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Ο Τ. Κουράκης απέρριψε κάθε περίπτωση να αναλάβει η κυβέρνηση την ευθύνη να ανανεώσει τις Συμβάσεις των καθαριστριών και μετέθεσε το πρόβλημα αποκλειστικά στους δήμους εμπαίζοντας και από πάνω λέγοντας ότι «θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να συστήσουμε εμείς ως κυβέρνηση στους οικείους δήμους να προσλάβουν αυτό το προσωπικό σε μόνιμες θέσεις», ενώ κορυφώνοντας την κοροϊδία πρόσθεσε ότι βέβαια «όλες αυτές οι καθαρίστριες θα μπορούσε να προβλεφθεί ρύθμιση για μοριοδότηση ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα στις Συμβάσεις που θα κληθούν να συνάψουν οι οικείοι δήμοι οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν»!
Είπε ακόμα ότι «συμμερίζομαι σε μεγάλο βαθμό ως απολύτως για την τεράστια σημασία που έχει για την υγιεινή στο σχολείο η ύπαρξη ενός αναγκαίου προσωπικού», ωστόσο «μία μονιμοποίηση, ή μόνιμες θέσεις στα σχολεία» δεν γίνεται γιατί «γνωρίζετε ότι βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση που συνδέεται με την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και τους διαθέσιμους πόρους».

Ανάγκη η καταδίκη των ναζιστών στο δικαστήριο και τις λαϊκές συνειδήσεις

Με αφορμή τη δίκη των στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής, που ξεκίνησε στις 20 Απρίλη και θα συνεχιστεί στις 7 Μάη, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την Λίνα Κροκίδη, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιοσύνης, Λαϊκών Ελευθεριών και Μεταναστών της ΚΕ του Κόμματος.
Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
-- Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η σημασία της δίκης αυτής;
Αναμφίβολα μεγάλη. Οχι μόνο αριθμητικά, αφού στο εδώλιο κάθονται 68 κατηγορούμενοι (ένας κατηγορούμενος για συμμετοχή σε τάγμα εφόδου στην περιοχή Κυψέλης και Αγ. Παντελεήμονα πέθανε στο μεταξύ) αλλά και ουσιαστικά, αφού δεν δικάζονται μόνο όσοι συμμετείχαν άμεσα σε εγκληματικές πράξεις, αλλά και η ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης, όλοι οι βουλευτές της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου, με την κατηγορία της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Επίσης, στο κατηγορητήριο και στην ογκώδη δικογραφία γίνεται εκτενής αναφορά στον εθνικοσοσιαλιστικό, ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, χαρακτήρας που συνδέεται και με τις εγκληματικές πράξεις. Αυτή είναι η μία πλευρά.
Υπάρχει και μια δεύτερη και πιο ουσιαστική πλευρά, δηλαδή η ανάγκη να αξιοποιηθεί η δίκη για να αναδειχθεί, τόσο μέσα στη δικαστική αίθουσα όσο - κυρίως - στο ίδιο το κίνημα και το λαό, ο πραγματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής και του ναζισμού - φασισμού, ως βαθιά αντιδραστικής και ρατσιστικής δύναμης στην υπηρεσία του συστήματος με κρυφές ή φανερές σχέσεις με την αστική τάξη και τον κρατικό μηχανισμό, με βαθύ μίσος για την εργατική τάξη και το λαό, για το εργατικό και λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του, για τα αλλοεθνή τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή των κομμουνιστών συνδικαλιστών από το Μέταλλο και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, ως επιλεγμένου και εξαγγελμένου στόχου της δολοφονικής επίθεσης των χρυσαυγιτών. Ούτε είναι τυχαίο ότι μια σειρά κατηγορούμενοι - ή και ορισμένοι που τελικά δεν παραπέμφθηκαν - ως συνεργοί για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι οι πρωτεργάτες του χρυσαυγίτικου σωματείου στη Ζώνη.
Από τον παραπάνω χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής και του ναζισμού απορρέει και ο χυδαίος αντικομμουνισμός, το βαθύ μίσος απέναντι στο ΚΚΕ και το κομμουνιστικό κίνημα, που παλεύει για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά και αναπαράγει το ναζισμό - φασισμό, η προσπάθεια εξομοίωσης της ναζιστικής εγκληματικής βίας με τις μορφές δράσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Επομένως, μια τρίτη πλευρά αφορά την αποφασιστική αντιμετώπιση τόσο του χυδαίου αντικομμουνισμού όσο και του «εκλεπτυσμένου», δηλαδή της λεγόμενης «θεωρίας των δύο άκρων», της εξίσωσης ναζισμού - κομμουνισμού, Χίτλερ - Στάλιν, που αποτελεί επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, εφαρμόζεται με τις ευλογίες της σε μια σειρά κράτη - μέλη της και αποτελεί την κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τον εξαγνισμό της ναζιστικής θεωρίας και των ναζιστικών εγκλημάτων.
Οι δύο τελευταίες πλευρές, που δεν αφορούν μόνο τους κομμουνιστές (εντός και εκτός δίκης), αλλά το ίδιο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, δεν φωτίζονται επαρκώς ή και καθόλου στο κατηγορητήριο και τη δικογραφία, γεγονός αναμενόμενο, αφού είναι συγκεκριμένα τα όρια της αστικής Δικαιοσύνης.
Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση, ακριβώς επειδή είναι ναζιστική
-- Η υπερασπιστική γραμμή της Χρυσής Αυγής φαίνεται να διαχωρίζει τις εγκληματικές πράξεις της οργάνωσης από το ναζιστικό χαρακτήρα της και οι βουλευτές της υποστηρίζουν ότι διώκονται για τις ιδέες τους, ισχυριζόμενοι ότι δεν εμπλέκονται σε εγκληματικές πράξεις του κατηγορητηρίου. Τι ισχύει στην προκειμένη περίπτωση;
Αυτήν την υπερασπιστική γραμμή της Χρυσής Αυγής, που αποτελεί συνέχεια της προπαγάνδας τους περί πολιτικής δίωξης και σκευωρίας, έχουν αναλάβει να την προωθήσουν και μια σειρά ποινικολόγοι, δημοσιογράφοι, ακόμη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Είναι γνωστό, ακόμη και από την ύλη του σχετικού βιβλίου του Λυκείου, ότι η ποινική Δικαιοσύνη δικάζει εγκληματικές πράξεις ή απόπειρες τέτοιων πράξεων. Επομένως πού σκοπεύουν αυτές οι επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις; Σε ό,τι αφορά τα διάφορα ΜΜΕ και δημοσιογράφους που, πριν τη δολοφονία Φύσσα, προβάλλανε κατά κόρον και τάσσονταν υπέρ μιας πιο σοβαρής Χρυσής Αυγής, ακόμη κι αν ορισμένοι στη συνέχεια φιλοξένησαν εκτενή ρεπορτάζ για τη δράση της, δεν μας προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση. Ομως, δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα, όταν αυτές οι διαβεβαιώσεις προέρχονται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Μ. Υδραίος συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής Α' Αθήνας, στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Νομική: «Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στο εδώλιο για να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της και όχι τις ιδέες της») ή προβάλλονται στην «Αυγή» (επιλογή τίτλου για τη συνέντευξη που έδωσε η Δημοκρατική Συσπείρωση για τη δίκη: «Δικάζονται εγκληματικές πράξεις, όχι ιδέες»).
Επισημαίνουμε τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η δίκη θα γίνει στη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης, για το κλίμα που δημιουργούν οι τοποθετήσεις της προέδρου της Βουλής (είχε ψηφίσει «παρών» και στην αναστολή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής και είχε διαφωνήσει με την άρση της ασυλίας βουλευτών), αλλά και μελών της κυβέρνησης και στελεχών του, τοποθετήσεις που έχουν εκτιμηθεί δεόντως από τη ναζιστική οργάνωση, με τη χλιαρή αντιπολίτευση, στα όρια της κριτικής στήριξης, που ασκεί στην κυβέρνηση. Εξάλλου, ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, δεν έχουν κρύψει τις συμπάθειες και τις υπόγειες γέφυρες που τους συνδέουν με τη Χρυσή Αυγή (δεν ψήφισαν τις άρσεις ασυλίας και την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής, στελέχη της Χρυσής Αυγής μεταπήδησαν στους ΑΝΕΛ και ήταν υποψήφιοί τους στις τελευταίες εκλογές κ.λπ.).
Επί της ουσίας, η συγκεκριμένη υπερασπιστική γραμμή σκοπεύει στην απαλλαγή των κατηγορούμενων στελεχών της Χρυσής Αυγής, με το επιχείρημα ότι δε συνδέονται άμεσα με τις 3 εγκληματικές ενέργειες που θα δικαστούν στη συγκεκριμένη δίκη (δολοφονία Π. Φύσσα, απόπειρα ανθρωποκτονίας κομμουνιστών συνδικαλιστών και Αιγύπτιων ψαράδων) ή τις δεκάδες άλλες που έχουν συσχετιστεί με αυτήν. Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής επιχειρεί να παρουσιάσει ότι οι άμεσοι αυτουργοί των εγκλημάτων δήθεν έδρασαν από μόνοι τους, χωρίς καμία προεργασία, κατεύθυνση, κεντρική καθοδήγηση της ναζιστικής οργάνωσης, ότι δεν ήταν καν μέλη της Χρυσής Αυγής. Την τακτική αυτή την έχουν ακολουθήσει και στο παρελθόν όταν, π.χ., δικάστηκε και καταδικάστηκε ο Ανδρουτσόπουλος (γνωστός ως «Περίανδρος») για τη φονική επίθεση κατά του Κουσουρή και άλλων δύο φοιτητών και έμεινε στο απυρόβλητο η ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Σε ό,τι αφορά τη ναζιστική «ιδεολογία», που μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χρυσής Αυγής ισχυρίζονται υποκριτικά ότι δεν τους εκφράζει, αυτή είναι που δηλητηρίασε τα μυαλά ακόμη και νέων ανθρώπων, που όπλισε τα χέρια τους και τα έβαψε με το αίμα αντιφασιστών, κομμουνιστών συνδικαλιστών, ανύποπτων μεταναστών κ.λπ. Εχει αποδειχθεί, τόσο ιστορικά όσο και στις μέρες μας, ότι ο ναζισμός - φασισμός δεν μπορεί να υπάρξει και να επιβιώσει χωρίς εγκλήματα. Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση, ακριβώς επειδή είναι ναζιστική.
Φυσικά, η ναζιστική θεωρία, ως ακραία μορφή της αστικής ιδεολογίας, δεν πρόκειται και δεν μπορεί να καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη και μάλιστα από την αστική Δικαιοσύνη. Αυτό είναι υπόθεση του κινήματος, πρώτ' απ' όλα του εργατικού να την αντιμετωπίσει μέχρι να την εξαλείψει οριστικά, μέσα από τη νίκη των δυνάμεων της εργασίας επί των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης. Ομως το δικαστήριο οφείλει, όπως σε κάθε άλλωστε ποινική δίκη, να συνδέσει τις εγκληματικές πράξεις με τα κίνητρα και να καταδικάσει, μαζί με τους φυσικούς αυτουργούς και τους ηγέτες της Χρυσής Αυγής, ως φορείς καλλιέργειας και διάδοσης της αντιδραστικής, απάνθρωπης και απεχθούς ναζιστικής θεωρίας αλλά κυρίως καθοδήγησης, οργάνωσης και εκτέλεσης των συγκεκριμένων εγκληματικών πράξεων που απορρέουν από αυτήν τη θεωρία.
Η ανάσα του κινήματος πρέπει να φτάνει μέσα στη δικαστική αίθουσα
-- Πώς βλέπετε την άποψη ότι δεν πρέπει να πολιτικοποιείται η δίκη; Οτι πρέπει να αποπολιτικοποιηθεί η όλη διαδικασία;
Αποτελεί και αυτή η άποψη μία από τις υπερασπιστικές γραμμές της Χρυσής Αυγής, που επίσης προωθείται από μια σειρά παράγοντες. Για παράδειγμα, είναι προβληματικό το γεγονός ότι η εισαγγελία δεν συμπεριέλαβε στον κατάλογο των μαρτύρων κατηγορίας τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων που είχαν καταθέσει κατά την ανακριτική διαδικασία. Αυτήν την έλλειψη ήρθε να καλύψει η Πολιτική Αγωγή των συνδικαλιστών κομμουνιστών του Περάματος, με την κλήση συμπληρωματικών μαρτύρων που ανήκουν σε ένα ευρύτερο φάσμα της καλλιτεχνικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, όπως ο μεγάλος συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης αλλά επίσης και εκπρόσωποι όλων των πολιτικών κομμάτων. Με μόνο κριτήριο οτι σε μια δίκη με έντονο τον πολιτικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να μην καλούνται στελέχη κομμάτων προκειμένου και ο καθένας να παίρνει τις ευθύνες του.
Η αποστείρωση της δίκης από τον έντονο πολιτικό της χαρακτήρα συνδέεται με τα όσα είπαμε παραπάνω, δηλαδή με την προσπάθεια αποσύνδεσης της ναζιστικής θεωρίας από την εγκληματική πρακτική. Το είδαμε και στη δίκη του χρυσαυγίτη Κασιδιάρη για την επίθεση κατά της βουλευτή του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη, με το γνωστό αποτέλεσμα της παύσης της ποινικής του δίωξης, αφού το δικαστήριο αντιμετώπισε τη βία ενός πρωτοκλασάτου φασίστα απέναντι σε μια εκπρόσωπο του ΚΚΕ σαν μια απλή επίθεση ενός άντρα σε μια γυναίκα!
-- Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του μαζικού λαϊκού κινήματος απέναντι στη δίκη της Χρυσής Αυγής;
Σημαντικός. Οπως έχει χαρακτηριστικά ειπωθεί, η ανάσα του κινήματος πρέπει να φτάνει μέσα στη δικαστική αίθουσα, το κίνημα να καθορίζει τις εξελίξεις, να διευκολύνει τους μάρτυρες, τους συνηγόρους, τους δικαστές απέναντι στην τρομοκρατία των χρυσαυγιτών, που ήδη εκδηλώθηκε κατά δύο μαρτύρων κατηγορίας από την πρώτη κιόλας μέρα της δίκης. Φυσικά, το ζήτημα της προστασίας, από τις επιθέσεις των ναζιστών όσων εμπλέκονται στη δίκη αφορά και την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία που πρέπει να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα και όχι να τηρούν σιγή ιχθύος. Είναι σαφές και επιβεβαιώνεται από την μέχρι σήμερα πείρα οτι στο φασισμό δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν ούτε θολά «αντιφασιστικά μέτωπα» ούτε προσχωρώντας στις λογικές του αστικού «συνταγματικού τόξου». Μόνο αντίβαρο μπορεί να αποτελέσει το εργατικό κίνημα και η λαϊκή συμμαχία.
Φυσικά, το νομοθετικό πλαίσιο, με βάση το οποίο θα δικαστεί η Χρυσή Αυγή, δεν το ψήφισε η εργατική τάξη και ο λαός, αλλά η αστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και τα κόμματα που την εκπροσωπούν. Καθήκον του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι να αξιοποιούν οποιαδήποτε χαραμάδα αφήνει η νομοθεσία για να υπερασπίζονται τις κατακτήσεις τους, τις συνδικαλιστικές και λαϊκές ελευθερίες.
Οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ και των υπόλοιπων λαϊκών συσπειρώσεων των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας, η δράση των ταξικών σωματείων και οι συγκεντρώσεις την πρώτη μέρα της δίκης, που θάφτηκαν από τα αστικά ΜΜΕ, αλλά και οι κινητοποιήσεις και δράσεις του ταξικού κινήματος για το μεταναστευτικό ζήτημα, που το εκμεταλλεύονται οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής, η συμμετοχή στο κίνημα περισσότερων εργατικών και λαϊκών μαζών σε γραμμή ρήξης με το καπιταλιστικό σύστημα, αποτελούν την καλύτερη συμβολή στον αγώνα για την οριστική και αμετάκλητη καταδίκη των ναζιστών και φασιστών, όχι μόνο στο δικαστήριο, αλλά και στις συνειδήσεις και στην ίδια την ιστορική εξέλιξη.

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Με "αίτημα" της τρόικας η αρπαγή των αποθεματικών

Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ευρωζώνης, που έχει σφαιρική άποψη για τις διαβουλεύσεις και τις αντιλαϊκές διεργασίες, αποκάλυψε από τις Βρυξέλλες τα παρακάτω:
-- Οτι η απόφαση της συγκυβέρνησης να συγκεντρώσει τα ταμειακά διαθέσιμα των ΟΤΑ και δημόσιων φορέων αποτελούσε «πάγιο αίτημα των θεσμών», εκφράζοντας «ικανοποίηση» για τη συγκεκριμένη ενέργεια. Μάλιστα, σημείωσε πως ανάλογες ρυθμίσεις ισχύουν και σε άλλα κράτη - μέλη (όπως η Ολλανδία), που ...«κατά σύμπτωση» είναι το ίδιο ακριβώς επιχείρημα με αυτό που αξιοποίησε και το Μέγαρο Μαξίμου σε non paper... Σε συνδυασμό με το προηγούμενο, επισήμανε ότι για να υπάρξει ολοκληρωμένη εικόνα ως προς τις μελλοντικές χρηματοδοτικές ανάγκες, θα πρέπει να προηγηθείσυνολική συμφωνία για όλο το φάσμα των κρατικών δαπανών και εσόδων. Σε αυτό το πλαίσιο, ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα και για το κατά πόσο η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει «έκτακτο χαρακτήρα», όπως ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση, ή εάν θα αποτελέσει μόνιμο μέτρο, για την αποτελεσματική παρακολούθηση και την παραπέρα συμπίεση των κρατικών δαπανών.
-- Τόνισε πως «υπάρχει ξεκάθαρη επιτάχυνση της δουλειάς, ξεκάθαρη δέσμευση, αλλά είμαστε ακόμα αρκετά μακριά για να φτάσουμε σε ορατό αποτέλεσμα». Πρόσθεσε μάλιστα πως «το ιδανικό θα ήταν να βρισκόμασταν πριν από δύο μήνες στο σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα»...
-- Βάσει της συμφωνίας στο Γιούρογκρουπ, μέχρι τέλος Απρίλη θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί με τους θεσμούς ένας ολοκληρωμένος κατάλογος μεταρρυθμίσεων.«Η προθεσμία δεν έχει ακόμα χαθεί, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο να τηρηθεί», δήλωσε ο ίδιος.
-- Σύμφωνα με τον ίδιο, μία είναι η σημαντική προθεσμία, αυτή στις 30 Ιούνη, όταν λήγει το «ελληνικό πρόγραμμα», δηλαδή το μνημόνιο με τη σημερινή του μορφή...

Αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις παντού

"Πρέπει να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις σε Ασφαλιστικό, Συνταξιοδοτικό σε όλη την Ευρωζώνη". Αυτό είναι το μήνυμα που απέστειλε, προχτές Παρασκευή, ο επικεφαλής των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης Γ. Ντάισελμπλουμ, σε δηλώσεις του μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης στη Ρίγα της Λετονίας.
Οπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ παρουσιάστηκε έγγραφο της Κομισιόν, το οποίο αναφέρεται σε «αποτυχία» των κρατών της Ευρωζώνης να προχωρήσουν στις απαιτούμενες (από το κεφάλαιο) μεταρρυθμίσεις : «Τα κράτη - μέλη πρέπει να αντιμετωπίσουν τις μακροπρόθεσμες αιτίες του προβλήματος, όπως η εργασιακή νομοθεσία, το υψηλό κόστος εργασίας κ.ά.», επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο που «διέρρευσε» μέσω του πρακτορείου «Ρόιτερς». Επισημαίνεται ακόμη ότι ο «ρυθμός εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων επιβραδύνθηκε τα τελευταία δύο χρόνια στις περισσότερες οικονομίες».
Είναι δηλαδή φανερό το γεγονός ότι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης δεν αφορά μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας. Και, βέβαια, πρόκειται για την πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, ανεξάρτητα από το ύψος των κρατικών χρεών και των ελλειμμάτων, ανεξάρτητα και από τη φάση του καπιταλιστικού κύκλου (κρίση - ανάκαμψη).
Η Κομισιόν προειδοποιεί πως η οικονομία είναι παγιδευμένη σε μία περίοδο χαμηλής ανάπτυξης, η οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, ιδιαίτερα της νεανικής. Μάλιστα γίνεται λόγος και για το «δημογραφικό πρόβλημα» και για τη γήρανση του πληθυσμού. «Μία κρίση προσφέρει ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις, όμως επτά χρόνια τώρα αυτή η ευκαιρία παραμένει ανεκμετάλλευτη», τονίζεται χαρακτηριστικά...

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Καταγγελίες ... "επί της διαδικασίας" και συμφωνία "επί της ουσίας"

Ευθείες βολές όσον αφορά τον τρόπο διεξαγωγής της διαπραγμάτευσης και την απροθυμία μεταφοράς των συνεννοήσεων από το «Brussels Group» στο επίπεδο των υπουργών Οικονομικών, δηλαδή στο Γιούρογκρουπ, εξαπέλυσε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, επιχειρώντας να τεκμηριώσει τους λόγους του «αρνητικού κλίματος» που εκδηλώθηκε στο προχτεσινό Γιούρογκρουπ.
Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, υπουργοί Οικονομικών δεν έχουν ενημέρωση σχετικά με τη λίστα των μεταρρυθμίσεων της συγκυβέρνησης, αφού τόσο οι «θεσμοί» στο «Brussels Group» (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ) όσο και το Euro Working Group δεν στέλνουν τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων στο Γιούρογκρουπ. «Υπάρχει ένας κατακερματισμός της συζήτησης», τονίζει ο υπουργός Οικονομικών.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η καταγγελλόμενη μεταξύ τους «ασυνεννοησία» αποκαλύπτει και το μέγεθος των ανταγωνισμών κρατών, κυβερνήσεων στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, που εκδηλώνονται με φόντο την αναιμική ανάκαμψη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βαρουφάκης διαμαρτύρεται ...«επί της διαδικασίας» και όχι βέβαια για την ουσία της πολιτικής και των αντιλαϊκών μέτρων της επόμενης μέρας.
Αντίθετα, σε ό,τι αφορά στο αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, διατυμπανίζει την απόφαση της συγκυβέρνησης να προχωρήσει στη διαμόρφωση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής (2015-2019) και επίσης σε «4-5 νομοσχέδια της προκοπής», που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ήθελαν να περάσουν, αλλά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι διατεθειμένη να τα περάσει...
Διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο
Ετσι, τη βεβαιότητα ότι επέρχεται συμφωνία με τους «θεσμούς» εξέφρασε ο Γ. Βαρουφάκης, καθώς, όπως είπε, «παρατηρείται σύγκλιση θέσεων». Μιλώντας σε εκδήλωση των ελληνικών τραπεζών, ο Γ. Βαρουφάκης τόνισε και τα παρακάτω:
-- «Θέλουμε νέες έξυπνες εργασιακές σχέσεις και συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα». Είμαστε σε επαφή, πρόσθεσε, και συμβουλευόμαστε τον ΟΟΣΑ και τον ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας) για νέας μορφής εργασιακές σχέσεις, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, για να ρυθμιστεί «έξυπνα» η αγορά εργασίας.
-- «Είμαστε σε μία χώρα που δουλεύουν λίγοι και το 1/3 από αυτούς δουλεύει μαύρα. Είναι αδύνατον ένα τέτοιο σύστημα να δουλέψει. Χρειάζονται έξυπνα χρηματοδοτικά εργαλεία για να στηριχθεί το Ασφαλιστικό».
-- Ειδική αναφορά έκανε στις «νεοφυείς επιχειρήσεις», λέγοντας ότι «δεν μπορούν να πληρώνουν αυτοί οι άνθρωποι τα Ταμεία χωρίς να έχουν εισοδήματα και χωρίς να συνδέονται οι εισφορές με τα εισοδήματά τους».
-- Θέλουμε μία συμφωνία που θα τους αφήνει όλους λίγο απογοητευμένους (σ.σ. εδώ το στρώσιμο εδάφους για την εξειδίκευση της αντιλαϊκής συμφωνίας βγάζει μάτι!).
-- Στις ιδιωτικοποιήσεις θα πρέπει να κρατήσει ένα ποσοστό το Δημόσιο, έστω και μειοψηφικό, για να χρηματοδοτήσει το Ασφαλιστικό.
-- «Η κυβέρνηση της αριστεράς δεν έχει την πολυτέλεια να είναι απέναντι από την επιχειρηματικότητα, πρέπει να πηγαίνει μαζί της»(...)
-- «Να το πω διαφορετικά: Αν φτάσουμε σ' ένα σημείο όπου θα αναπτυσσόμαστε και θα έχουμε ένα output gap (παραγωγικό κενό) το οποίο θα είναι μηδέν, τότε μπορούμε να ξαναρχίσουμε να μιλάμε για συγκρουόμενα συμφέροντα εργασίας και κεφαλαίου. Σήμερα είμαστε μαζί»...
Σε αυτό το πλαίσιο ο Βαρουφάκης λέει ότι σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, αναξιοποίητου παραγωγικού δυναμικού και καταστροφής μέρους των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, οι εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα οφείλουν να συμπλέουν με τα αφεντικά, τους δυνάστες τους, τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους.

Στον Προκρούστη του κεφαλαίου ό,τι είχε απομείνει από λαϊκά δικαιώματα

"Πάγωμα" στον κατώτατο μισθό, με ρήτρα "μηδενικού ελλείμματος" οι επικουρικές συντάξεις, ανατιμήσεις σε ΦΠΑ κ.ά. για το κλείσιμο της συμφωνίας
Από τη συνέντευξη μετά το Γιούρογκρουπ που έγινε στη Ρίγα 
(από αριστερά Ντράγκι, Μοσκοβισί, Ντάισελμπλουμ 
και Ρέγκλινγκ)
"Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε και πολύ μεγάλους συμβιβασμούς και σε σχέση με το πρόγραμμά μας, αλλά θέλουμε όλο αυτό το πράγμα να δένει και να μπορώ εγώ να πάω να το παρουσιάσω στο Κοινοβούλιο, όχι μόνο στο κόμμα το δικό μας, αλλά στο Κοινοβούλιο συνολικά και να το υπερασπιστώ πιστεύοντάς το. Πιστεύοντας ότι αυτό μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Να είναι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας"...
Αυτό είναι το μήνυμα που εξέπεμψε, προχτές Παρασκευή, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του συμβουλίου Γιούρογκρουπ στη Ρίγα της Λετονίας. Ο λαός πρέπει να βρίσκεται σε επιφυλακή, καθώς «προ των πυλών» εμφανίζεται η νέα αντιλαϊκή συμφωνία από την πλευρά του ελληνικού αστικού κράτους και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ). Πρόκειται για τη λεγόμενη ενδιάμεση συμφωνία - «γέφυρα» ανάμεσα στο τρέχον μνημόνιο και την «αξιολόγησή» του με τη «μεγάλη συμφωνία» που θα ακολουθήσει από το Β' εξάμηνο του 2015, τη νέα χρηματοδοτική σύμβαση διακρατικής στήριξης και βέβαια με το επόμενο μνημόνιο που θα τη συνοδεύσει, ανεξάρτητα από την ονομασία που θα δοθεί σε αυτό.
Αλλεπάλληλες αντιλαϊκές λίστες
Θέμα λίγων βδομάδων είναι η ανακοίνωση της νέας δέσμης με τα αντιλαϊκά μέτρα, για το κλείσιμο της συμφωνίας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες:
«Παγώνει» κάθε σκέψη για αύξηση του κατώτατου μισθού μέχρι το τέλος του 2015. Υπενθυμίζεται, ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υποσχόταν να προχωρήσει σε μια πρώτη «αύξηση» από τον Οκτώβρη του 2015.
Παραμένει σε εφαρμογή η ρήτρα του «μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές συντάξεις, εξέλιξη που σημαίνει παραπέρα διαδοχικές μειώσεις.
Καταργούνται οι «μειωμένοι» συντελεστές ΦΠΑ σε αρκετά νησιά του Αιγαίου.
Δρομολογούνται «αλλαγές» σε ό,τι αφορά και τους σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης για την όποια προστασία από πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για τα χρέη στις τράπεζες. Απ' ό,τι φαίνεται, επανέρχεται το σχέδιο «προστασίας» της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που προβλέπει το σπάσιμο του στεγαστικού δανείου σε δύο τμήματα, συγκεκριμένα σ' ένα τμήμα το οποίο θα συνεχίσει να εξυπηρετείται με το τρέχον επιτόκιο και σ' ένα άλλο τμήμα, το οποίο θα μετακινηθεί στο μέλλον και θα εκπληρωθεί εφόσον η οικονομία ανακάμψει και η αξία του ακινήτου φτάσει στα προηγούμενα επίπεδα. Υπό διαβούλευση βρίσκονται τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια προστασίας.
Αποδεικνύεται πλέον με ξεκάθαρο τρόπο και ο χαρακτήρας της εν εξελίξει διαβούλευσης, που διενεργείται «εντός των τειχών» και για λογαριασμό των τμημάτων του κεφαλαίου. Σε αυτό το πλαίσιο, τα αντιλαϊκά μέτρα είναι απόλυτα δεδομένα, ενώ οι διαφορές και η απόσταση ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς εντοπίζονται σε ζητήματα της κατάλληλης συγκυρίας και του χρονοδιαγράμματος της εφαρμογής των νέων αντιλαϊκών μέτρων.
Η συζήτηση στο Γιούρογκρουπ
Οπως αποκαλύπτεται, η συζήτηση στο Γιούρογκρουπ, της Παρασκευής πέρασε και στα ζητήματα που αφορούν στην παραπέρα μείωση των συντάξεων, στο θέμα των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών, στο ύψος που θα διαμορφωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια. Την ίδια ώρα, επιταχύνονται οι αντιλαϊκές διεργασίες και οι διαβουλεύσεις σχετικά με το «σκληρό πυρήνα» των μέτρων που θα εφαρμοστούν την «επόμενη μέρα», για το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, τη διαμόρφωση των κρατικών προϋπολογισμών (έσοδα - δαπάνες), τις ιδιωτικοποιήσεις, το «δημοσιονομικό κενό» και τις χρηματοδοτικές ανάγκες του αστικού κράτους και των τραπεζικών ομίλων.
Αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, ο οποίος μετά τη λήξη της συνεδρίασης, εστίασε στα παρακάτω:
1. «Στην τοποθέτησή μου αναφέρθηκα στην απαίτηση των θεσμών για άμεση μείωση συντάξεων, ιδίως των επικουρικών. Είναι μία απαίτηση που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αποδεκτήστη μέση μίας συνεχιζόμενης αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης».Αποκαλύπτεται, δηλαδή, το γεγονός ότι η διαβούλευση δεν αφορά μόνο στις επικουρικές αλλά και τις κύριες συντάξεις. Υποστήριξε ακόμη ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει άμεσα (στη φάση της κρίσης), αλλά στη συνέχεια, με την εμφάνιση ρυθμών ανάκαμψης.
2.«Στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και αυτή είναι μία κίνηση που θεωρούμε ότι, όχι μόνο δεν συνάδει με την πολιτική μας για ελάφρυνση των βαρών (...) αλλά ταυτόχρονα δεν βοηθάει και το τραπεζικό σύστημα απομειώνοντας ακόμη περισσότερο την αξία των περιουσιακών στοιχείων τους».
Είναι φανερό το γεγονός ότι οι διαφορές εντοπίζονται στους τρόπους ενίσχυσης και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζικών ομίλων.
3.«Τη διαφορά με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής και συγκεκριμένα τη δική μας αίσθηση πως απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια που να μην αποτρέπουν το ρυθμό ανάπτυξης που απαιτείται για να παραχθούν».
Να σημειωθεί το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», που ήδη συζητείται, αφορά στην περίοδο 2015 - 2019. Οι διαφορές που ανέκυψαν, εκ νέου, γύρω από το ύψος των πλεονασμάτων, συνδέονται με το κατά πόσον τα αντιλαϊκά μέτρα θα έχουν «εμπροσθοβαρή χαρακτήρα» ή εάν αυτά θα αρχίσουν να εφαρμόζονται με «αργότερους» ρυθμούς.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, η συγκυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν«στο φορολογικό σύστημα, στην αγορά αγαθών και υπηρεσιών, στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας». Οπως είπε, εκφράστηκε από όλες τις πλευρές, η «βούληση» για την επίτευξη συμφωνίας το «ταχύτερο δυνατό», αλλά και η «ανησυχία όλων για την καθυστέρηση, ιδίως ενόψει των περιορισμών που αντιμετωπίζουμε».
Αναλυτικός κατάλογος μεταρρυθμίσεων
Αναλυτικό κατάλογο μεταρρυθμίσεων ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση το Γιούρογκρουπ, δήλωσε ο πρόεδρος του συμβουλίου, Γ. Ντάισελμπλουμ, μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης στη Ρίγα της Λετονίας, ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει τμηματική καταβολή της δόσης και ότι στόχος είναι μια συνολική συμφωνία με την Ελλάδα. Ο Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί ανέφερε ότι έχει υπάρξει κάποια «πρόοδος», ωστόσο αυτή είναι «ανεπαρκής».
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι, σημείωσε ότι το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσει την αξία των ελληνικών ομολόγων όταν χρησιμοποιούνται από τις ελληνικές τράπεζες ωςεγγυήσεις για χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζικών ομίλων στο πλαίσιο του έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας.

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ: Για την προκήρυξη της άμιλλας οικοδόμησης και στρατολογίας

Στην τελική ευθεία για την απεργία της Πρωτομαγιάς

Με διάφορους τρόπους και από πολλά «κανάλια», η κυβέρνηση προσπαθεί να συντηρήσει το κλίμα ανοχής στην πολιτική της και υπόσχεται έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές. Ωστόσο, οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το περιεχόμενο οποιουδήποτε συμβιβασμού δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκό.
Ανεξάρτητα αν θα προκύψει από τις τωρινές ή τις επόμενες διαπραγματεύσεις, ανεξάρτητα αν θα τον βαφτίσουν «έντιμο» ή «επώδυνο», ανεξάρτητα από το αν θα «τεθεί στην κρίση του λαού», όπως εσχάτως διαδίδουν στελέχη της κυβέρνησης, θα είναι ένας συμβιβασμός για το κεφάλαιο, για την ανταγωνιστικότητα και την ανάκαμψή του, που είναι ασύμβατη με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού.
Το γιατί, το δείχνουν ορισμένα μόνο από τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση και η στάση που κράτησε στα βασικά γεγονότα που σημάδεψαν τη βδομάδα που πέρασε. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία καθίσταται υποχρεωτική η μεταφορά σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας των ταμειακών διαθέσιμων όλων των οργανισμών που εποπτεύονται από το κράτος.
Η απόφαση αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα των Οργανισμών Τοπικής Διοίκησης, των νοσοκομείων, των Πανεπιστημίων, του ΟΑΕΔ και άλλων οργανισμών. Στον «χορό» βρίσκονται και τα ασφαλιστικά ταμεία, έστω κι αν η συμμετοχή τους σ' αυτήν τη φάση παραμένει «εθελοντική.
"Στραγγίζουν" τα λεφτά του λαού
Γιατί προχωράει η κυβέρνηση σ' αυτόν τον «εσωτερικό δανεισμό»; Για να κερδίσει χρόνο στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Κι επειδή τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους «στερεύουν», ελλείψει της καταβολής των δόσεων από τους «θεσμούς», η κυβέρνηση «στραγγίζει» τα ταμεία άλλων οργανισμών, προκειμένου να πληρώσει τους δανειστές και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι σε μισθούς και συντάξεις.
Με τον τρόπο αυτό, όμως, βάζει το μαχαίρι στο λαιμό του λαού και του λέει: «Τι θέλεις; Να μην πληρωθούν οι συντάξεις των γερόντων, ή να αυξηθούν τα τροφεία του παιδιού σου στον παιδικό σταθμό, αφού χωρίς τα ταμειακά διαθέσιμα ο δήμος δεν θα μπορεί να τον λειτουργήσει;». 'Η «θέλεις να μην πληρώσουμε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, ή να μείνουν απλήρωτοι χιλιάδες εργαζόμενοι στα ερευνητικά προγράμματα των πανεπιστημίων, να μην έχουν τα νοσοκομεία ακόμα και τα στοιχειώδη υλικά;».
Αυτός είναι ο πυρήνας του εκβιασμού που κάνει η κυβέρνηση και γι' αυτό είναι αντιλαϊκή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία σερβίρεται μάλιστα με το μανδύα του «πατριωτικού καθήκοντος». Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεχνάνε και κάτι ακόμα: Με την ίδια πάνω κάτω επιχειρηματολογία, η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε το 2012 το PSI, το οποίο στέρησε μόνο από τα ασφαλιστικά ταμεία περίπου 13 δισ. ευρώ.
Και τότε, οι κορόνες για το πατριωτικό καθήκον έδιναν και έπαιρναν, όπως και οι «εγγυήσεις» ότι τα λεφτά θα επιστραφούν. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, αλλά επιπλέον, το στράγγισμα των Ταμείων άνοιξε το δρόμο για νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές. Ο ίδιος κίνδυνος παραμονεύει και τώρα για τους εργαζόμενους και το λαό.
Πολύ περισσότερο που πριν από λίγες μέρες η ίδια η κυβέρνηση έφερε μια άλλη ΠΝΠ, με την οποία διαγράφει μέχρι και στο 100% τα πρόστιμα, τους τόκους και κάθε είδους προσαύξηση που έχει επιβληθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις όπως λαθρεμπόριο, έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογητέας ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων κ.ά. Να γιατί η πολιτική και αυτής της κυβέρνησης είναι ταξική υπέρ του κεφαλαίου.
Σύγκλιση μισθών προς τα κάτω
Αλλο ζήτημα που απασχόλησε την επικαιρότητα, ήταν η δημοσιοποίηση από το υπουργείο Εργασίας του προσχέδιου νόμου για τον κατώτερο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Τι αποδείχτηκε; Οτι η μεθόδευση κυβέρνησης - εργοδοσίας, αν τελικά κατατεθεί το νομοσχέδιο με αυτήν τη μορφή, αποσκοπεί στη σύγκλιση προς τα κάτω όλων των μισθών, με δραματική συρρίκνωση των κλαδικών. Κι όλα αυτά με το μανδύα της σταδιακής αύξησης του κατώτερου μισθού και της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στο έδαφος μιας πραγματικότητας που διαμορφώνεται στην αγορά εργασίας και δίνει την ευχέρεια στην εργοδοσία να καθηλώνει τους κλαδικούς μισθούς ακόμα και μέχρι τα όρια των κατώτερου, που θα υπογράφεται με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση.
Δηλαδή, μια από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, που ήταν η αύξηση του κατώτερου μισθού, αποδεικνύεται ότι ήταν το «προπέτασμα καπνού» για την παραπέρα μείωση του συνολικού εργατικού εισοδήματος, σε βάρος βέβαια των εργαζομένων και υπέρ της εργοδοσίας.
Αυτή είναι που θα βγει κερδισμένη, όταν στο τέλος «κάνει ταμείο» με τις Συλλογικές Συμβάσεις, καθώς ο νόμος που σχεδιάζει η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα περασμένα χρόνια.
Δεν ξεχνάμε, επίσης, ότι τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό είναι από τα βασικά σημεία στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και προϋπόθεση για να υπάρξει συμφωνία. Η μετάθεση της όλης συζήτησης για τον Ιούνη, σημαίνει ότι το σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση για προσχέδιο νόμου, μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο τους αμέσως επόμενους μήνες.
"Να σε κάψω Γιάννη" για τους μετανάστες...
Ιδια είναι η γεύση και στο μεταναστευτικό. Κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας για τους «κολασμένους της Γης», που φτάνουν βασανισμένοι στη χώρα μας, δεν πήρε η κυβέρνηση, όπως καταγγέλλουν εργατικά σωματεία και φορείς της Τοπικής Διοίκησης από τις περιοχές που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα (νησιά Αιγαίου κ.ά.).
Οπως δεν ακούσαμε από κυβερνητικά χείλη ούτε μια λέξη καταδίκης της πολιτικής των ιμπεριαλιστών, που άναψαν το φιτίλι σε όλο το τόξο από την Ουκρανία μέχρι τις δυτικές ακτές της Βόρειας Αφρικής, για να υπηρετήσει ο καθένας, μέσα από τους ανταγωνισμούς τους, τα ιδιαίτερα συμφέροντα της αστικής του τάξης. Αυτοί είναι που εξέθρεψαν και τους τζιχαντιστές, όταν σε προηγούμενες εποχές ευνοούσαν τους σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Σ' αυτό το ιμπεριαλιστικό παρανάλωμα έχουν σημαντική ευθύνη και συμβολή οι ελληνικές κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή τους στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, που τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις καραβιές των μεταναστών και προσφύγων.
Μάλιστα, η σημερινή συγκυβέρνηση, όχι μόνο δεν καταδικάζει τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στην περιοχή, όχι μόνο δεν σκοπεύει να σταματήσει κάθε άμεση και έμμεση συμμετοχή της χώρας σ' αυτά, αλλά δηλώνει διαθέσιμη για μια «πιο δυναμική» απάντηση στους τζιχαντιστές, η δράση των οποίων αναδεικνύεται σε «νούμερο 1» πρόσχημα για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Από αυτές τις επεμβάσεις, είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν οι μεταναστευτικές ροές και μαζί τους η καταστολή όσων προσπαθούν να φύγουν από την κόλαση του πολέμου, όπως αποφάσισε άλλωστε και η Σύνοδος Κορυφής την περασμένη Πέμπτη.
Θαρρετή συζήτηση με πειστικά επιχειρήματα
Μπορούν οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νεολαίοι, οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να σταυρώσουν τα χέρια και να δείξουν ανοχή απέναντι σε βασικές επιλογές της κυβέρνησης για τα θέματα που «καίνε» τη ζωή τους και τη ζωή των γύρω τους;
Η απάντηση είναι πως όχι. Κάθε λεπτό που χάνεται στην οργάνωση του αγώνα, κάθε σπιθαμή που κερδίζει η λογική της ανοχής και της συναίνεσης επιτείνουν τον εφησυχασμό και δίνουν χρόνο στο κεφάλαιο να προετοιμάσει το έδαφος για μέτρα που απαιτεί η κερδοφορία του.
Ολα τα παραπάνω ζητήματα πρέπει να απασχολήσουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ενόψει και της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Χρειάζεται να ανοίξει θαρρετά η συζήτηση στους χώρους δουλειάς για τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που υπηρετεί η κυβέρνηση παίρνοντας το νήμα από τις προηγούμενες.
Με γενικές συνελεύσεις, εκδηλώσεις, περιοδείες, με πρωτοβουλίες των συνδικάτων να αναδείχνεται με πειστικά επιχειρήματα γιατί το ένα ή το άλλο μέτρο που παίρνει ή εξαγγέλλει η κυβέρνηση δεν οδηγεί ούτε σε μερική ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Οτι κινείται στις ράγες της διαχείρισης που έκαναν και οι προηγούμενοι, ότι χρειάζεται οργανωμένη πάλη και ανασύνταξη του κινήματος για να «σπάσει το ρόδι» και να ανοίξει ο δρόμος για την ευημερία του λαού, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Να γίνει κατανοητό ότι οι θυσίες συνεχίζονται και πως το φως στην άκρη του τούνελ που επαγγέλλεται η κυβέρνηση καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες. Οτι η ανοχή «δουλεύει» σε βάρος τους και ότι δεν μπορεί τα δικά τους συμφέροντα να ταυτίζονται με αυτά της εργοδοσίας, που στηρίζει την κυβέρνηση και πρωτοστατεί στους εκβιασμούς σε βάρος του λαού.
Πρωτοπόρα δράση παντού
Αντιδράσεις βέβαια υπάρχουν, κύρια εκεί που οι ταξικές δυνάμεις παρεμβαίνουν, αποκαλύπτουν και αναπτύσσουν δράση, συσπειρώνοντας ευρύτερες δυνάμεις. Αυτές είναι που πρέπει να γενικευτούν, χωρίς να υποτιμάται κανένα από τα προβλήματα που γεννάει η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Χωρίς να υποτιμούνται οι διαθέσεις και τα αγωνιστικά σκιρτήματα σε κλάδους και τόπους δουλειάς, κάτω από την πίεση των οξυμένων προβλημάτων.
Για παράδειγμα, σε όλα τα νοσοκομεία η κατάσταση είναι οριακή και ξεφτίζει η προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι θα πάρει μέτρα, για να βελτιωθεί η καθημερινότητα του κόσμου. Αν δεν υπάρξει δράση από τα κάτω, με αιτήματα που φέρνουν το κίνημα σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, η κατάσταση θα επιδεινωθεί κι άλλο, το κόστος που έχει η Υγεία για τη λαϊκή οικογένεια θα μεγαλώσει.
Το ίδιο ισχύει και σε άλλα μέτωπα, όπως αυτό των Συλλογικών Συμβάσεων, το Ασφαλιστικό, η προστασία των ανέργων, η φορολογία των αγροτών, τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Με δηλώσεις «καλών προθέσεων» από την κυβέρνηση δεν γεμίζει το πιάτο στο τραπέζι της λαϊκής οικογένεια. Πολύ περισσότερο που τα δείγματα γραφής μέχρι σήμερα επιβεβαιώνουν ότι τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα από την πολιτική της...

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Να καταργηθούν οι διατάξεις φοροληστείας των αγροτών

Από κινητοποίηση των αγροτών ενάντια 
στα μέτρα που τους εξοντώνουν
Επίκαιρη Ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών κατέθεσε η Διαμάντω Μανωλάκου, απαιτώντας να καταργηθούν τώρα οι φορολογικές ληστρικές διατάξεις για την αγροτιά. Στην Ερώτηση σημειώνεται ανάμεσα σε άλλα:
«Οι άδικες και ληστρικές διατάξεις φορολόγησης της μικρομεσαίας αγροτιάς, που προώθησε η προηγούμενη κυβέρνηση και πυροδότησαν μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα το 2014, θα πρέπει να καταργηθούν τώρα, άμεσα, από τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Τα κόμματα της σημερινής κυβέρνησης τις είχαν καταδικάσει και προεκλογικά είχαν δεσμευτεί για κατάργηση: 1) Της φορολογίας 13% από το πρώτο ευρώ και θέσπιση αφορολόγητου ορίου 12.000 ευρώ, 2) του ΕΝΦΙΑ "στο χωράφι, στη στάνη και γενικότερα στα εργαλεία άσκησης της γεωργικής δραστηριότητας...", 3) του τέλους επιτηδεύματος γιατί δεν αποτελεί "παραγωγική αγροτική δραστηριότητα".
Μάλιστα, ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, αναγνωρίζοντας τη φορολογική καταλήστευση της αγροτιάς, είχε δεσμευτεί για την κατάθεση σχετικής τροπολογίας που θα συμπεριλάμβανε τα παραπάνω στο νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις, ωστόσο δεν το έκανε.
Η κοροϊδία της αγροτιάς, τόσο από τη ΝΔ που απέρριψε ως κυβέρνηση τροπολογία για το αφορολόγητο των ενισχύσεων και αποζημιώσεων και άλλες φορολογικές ρυθμίσεις που είχε υποσχεθεί και δεν έκανε, όσο και από τη σημερινή κυβέρνηση συνεχίζεται, αφού υλοποιεί ό,τι είχε καταγγείλει στο παρελθόν.
Η φορολογία εισοδήματος 2014 με 13% από το πρώτο ευρώ και η προκαταβολή φόρου κατά 55%, η φορολόγηση επιδοτήσεων και αποζημιώσεων που μέχρι σήμερα ήταν αφορολόγητες (γιατί αποτελούν εισοδηματική ενίσχυση και μερική αναπλήρωση από καταστροφή παραγωγής), η φορολογία με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης (τεκμήριο ακόμη και η κύρια κατοικία) αν δεν υπάρχει εισόδημα, η φορολόγηση της γης που ιδιοχρησιμοποιούν οι αγρότες και άλλα πρωτόγνωρα, εφευρετικά και άδικα φορομπηχτικά μέτρα, οδηγούν σε καταλήστευση και χρεοκοπία χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά.
Ταυτόχρονα, συνεχίζουν να ισχύουν πολλά παλιά χαράτσια (ΟΓΑ - ΕΛΓΑ - ΟΣΔΕ κ.ά.), να ετοιμάζονται νέα (άδειες πιστοποίησης χρήσης φυτοφαρμάκων, για ΚΤΕΟ, πιστοποίηση ψεκαστικών, γεωτρήσεις κ.ά.) και να γίνονται παρακρατήσεις έναντι χρεών για ΕNΦΙΑ - ΕΛΓΑ - ΟΓΑ, σε χρέη προς ΟΤΑ - ΤΟΕΒ - ΓΟΕΒ - τράπεζες κ.λπ. πνίγοντας κυριολεκτικά τους μικρομεσαίους αγρότες στην ένδεια.
Ολα αυτά αποτελούν εργαλεία εξόντωσης των μικρομεσαίων για να ενισχυθούν οι μεγάλοι και να γίνουν ακόμα μεγαλύτεροι, στην κατεύθυνση του στόχου της ΕΕ για συγκέντρωση παραγωγής στους λίγους και οικονομική μεγέθυνση και στον αγροτικό τομέα. Αυτόν το στόχο εξυπηρετεί και η νέα ΚΑΠ, που προβλέπει τη σταδιακή μείωση των ενισχύσεων μέχρι 60% έως το 2019, οδηγώντας τους μικρομεσαίους αγρότες στην καταστροφή.
Συνεπώς, είναι δίκαιο το αίτημα των μπλόκων της αγροτιάς για αφορολόγητο 20.000 ευρώ και 5.000 ευρώ για κάθε παιδί και η κατάργηση των βιβλίων σε αγρότες που έχουν τζίρο έως 40.000 ευρώ».
Με βάση τα παραπάνω, η βουλευτής του ΚΚΕ ρωτάει τον αρμόδιο υπουργό τι μέτρα θα πάρει ώστε:
1. Να υπάρξει αφορολόγητο 20.000 ευρώ και 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, κατάργηση της προκαταβολής φόρου 55%, αλλά και των βιβλίων σε αγρότες που έχουν τζίρο έως 40.000 ευρώ.
2. Να καταργηθούν το τέλος επιτηδεύματος και η διάταξη του νόμου που προβλέπει τη φορολόγηση των ενισχύσεων και των αποζημιώσεων.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Οι κομμουνιστές δήμαρχοι καλούν το λαό σε αγώνα

Την απόφαση της συγκυβέρνησης που, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, βάζει χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα των δήμων προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών, καταγγέλλουν με παρεμβάσεις τους οι κομμουνιστές δήμαρχοι Πάτρας Κ. Πελετίδης, Πετρούπολης Β. Σίμος, Χαϊδαρίου Μ. Σελέκος, Καισαριανής Ηλ. Σταμέλος και Ικαρίας Στ. Σταμούλος.
Ο δήμαρχος Πάτρας σε χτεσινή έκτακτη συνέντευξη Τύπου σημείωσε ότι αυτή η πολιτική θα έχει άμεσα τραγικά αποτελέσματα γιατί τα χρήματα στα οποία βάζει χέρι η κυβέρνηση για λογαριασμό των δανειστών είναι πόροι αναγκαίοι για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων. Τόνισε ότι η αρπαγή των αποθεματικών θα επιδεινώσει τη ζωή δεκάδων χιλιάδων οικογενειών του δήμου, αποτελώντας νάρκη ακόμη και στη στοιχειώδη λειτουργία κρίσιμων υπηρεσιών και δομών του που εξυπηρετούν τα λαϊκά στρώματα. Η δημοτική αρχή, που καταδικάζει τη ρύθμιση για τη μεταφορά των ταμειακών διαθέσιμων του δήμου στην Τράπεζα της Ελλάδας, θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες συντονισμού με τους δημάρχους της Αχαΐας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, για να παραμείνουν τα χρήματα του δήμου για το λαό και τις ανάγκες του.
Οι δημοτικές αρχές Πετρούπολης και Χαϊδαρίου από την πρώτη στιγμή έκαναν ξεκάθαρη την αντίθεσή τους με εξορμήσεις σε υπηρεσίες των δήμων και στο λαό της περιοχής, ενημερώνοντας για τις εξελίξεις. Χτες, πραγματοποίησαν έκτακτες συνεδριάσεις Δημοτικών Συμβουλίων. Η δημοτική αρχή Πετρούπολης σε ανακοίνωσή της υπογραμμίζει: «Η απόφαση της συγκυβέρνησης για το δήμο μας, σημαίνει ότι τίθενται σε κίνδυνο αφενός οι λειτουργίες και οι δομές στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό και την Κοινωνική Πολιτική, αφετέρου τα έργα που ήδη υλοποιεί και που σκόπευε να υλοποιήσει ο δήμος είτε με δικά του χρήματα είτε από άλλους φορείς». Η δημοτική αρχή Χαϊδαρίου, από την πλευρά της, καλεί σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα το λαό για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης. «Η "αντιμνημονιακή" συγκυβέρνηση κάνει αυτό που δεν τόλμησε καμία προηγούμενη κυβέρνηση να κάνει μέχρι σήμερα - σημειώνει - να αγγίξει τα χρήματα των Δήμων, που είναι ήδη ελάχιστα για την κάλυψη των αναγκών μας και μας δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Αυτές οι ενέργειες έχουν ως στόχο και αποτέλεσμα την περαιτέρω περικοπή κοινωνικών δαπανών και την ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης του λαού μας, γι' αυτό και θα μας βρουν απέναντί τους».
Η δημοτική αρχή Καισαριανής κάνει γνωστό ότι δεν προτίθεται να παραδώσει τα ταμειακά διαθέσιμα του Δήμου στην ΤτΕ, στερώντας ακόμη περισσότερα από το λαό της πόλης. Και επισημαίνει σε ανακοίνωση ότι η απόφαση αυτή επιβαρύνει εκ νέου την οικονομική κατάσταση του Δήμου που προσπαθεί με τις ελάχιστες δυνατότητές του, να στηρίξει τις κοινωνικές του δομές, να ανακουφίσει τα πιο ταλαιπωρημένα λαϊκά στρώματα και να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις αυξημένες ανάγκες του λαού της πόλης.
Με δήλωσή του, ο δήμαρχος Ικαρίας καταδίκασε την απόφαση δέσμευσης των αποθεματικών, υπογραμμίζοντας ότι έτσι δεν θα μπορούν να καλυφθούν άμεσες ανάγκες του δήμου.

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Μεθοδεύσεις γύρω από τον κατώτατο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις

Τρεις σχεδόν μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γίνεται φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήσουν την υπόθεση των μισθών και των Συλλογικών Συμβάσεων στα χέρια της νέας κυβέρνησης και των «νομοθετικών της πρωτοβουλιών». Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήσουν το εργατικό εισόδημα να μετατραπεί σε παίγνιο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές στο εξωτερικό και τις εργοδοτικές ενώσεις στο εσωτερικό, να γίνει έρμαιο των επικοινωνιακών ελιγμών της κυβέρνησης.
Η ανάγκη αυτή επιβεβαιώθηκε ακόμα πιο έντονα την περασμένη εβδομάδα, μετά το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο, τον οποίο έστησε το υπουργείο Εργασίας με τη συμμετοχή των εργοδοτικών ενώσεων και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Τι προέκυψε από αυτόν το διάλογο; Οτι μετά την πρώτη υπαναχώρηση της κυβέρνησης από την προεκλογική της δέσμευση να επαναφέρει άμεσα και με νόμο τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ και όλο το νομοθετικό πλαίσιο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τώρα, μέσω του «διαλόγου», η προοπτική αυτή γίνεται ακόμα πιο μακρινή και αβέβαιη.
Τα παραπέμπουν στη "διαβούλευση"
Ουσιαστικά, η νομοθέτηση εκ μέρους της κυβέρνησης έστω και των ελάχιστων που υποσχέθηκε προεκλογικά στους εργαζόμενους, παραπέμπεται στο αόριστο μέλλον και ρίχνεται στις μυλόπετρες της διαπραγμάτευσης με τους «κοινωνικούς εταίρους». Τώρα, το υπουργείο Εργασίας εγκαταλείπει μεθοδικά και προμελετημένα ακόμα και τη μετεκλογική του θέση για σταδιακή αποκατάσταση του κατώτερου μισθού σε δύο φάσεις μέχρι τον Ιούνη του 2016 και την άμεση επαναφορά ολόκληρου του καθεστώτος των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Απ' αυτή την άποψη είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του υπουργού Εργασίας Π. Σκουρλέτη μετά την τριμερή συνάντηση, ο οποίος σημείωσε σε ανακοίνωση: «Το σχετικό Σχέδιο Νόμου αναμένεται να διαμορφωθεί στην τελική μορφή του τις επόμενες ημέρες. Στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης, το Σχέδιο Νόμου θα αποσταλεί στην ΟΚΕ (σ.σ. αύριο Δευτέρα) για γνωμοδότηση και στη συνέχεια προς ψήφιση στη Βουλή».
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι μέχρι τώρα διαρροές της κυβέρνησης, η ίδια η επιστολή προς τους «κοινωνικούς εταίρους» και τα θέματα που έθετε ήταν στην καλύτερη περίπτωση προτάσεις του υπουργείου Εργασίας, αλλά όχι το σχέδιο νόμου που αναμένεται να πάει στη Βουλή. Αυτό που θα πάει (αν και όταν πάει, αφού κι αυτό δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα...), θα είναι τελικά το αποτέλεσμα της «διαβούλευσης» με τους εργοδότες.
Ακόμα πιο αποκαλυπτική ως προ αυτό ήταν η «Αυγή», η οποία την επομένη έγραφε στον τίτλο του ρεπορτάζ για την τριμερή συνάντηση: «Με διαπραγματεύσεις η επαναφορά του κατώτατου μισθού». Και προσέθετε χαρακτηριστικά για να μην υπάρχουν αμφιβολίες: «Συνδικάτα και εργοδότες θα αποφασίσουν για το βηματισμό προς τα 751 ευρώ. Καταθέτουν προτάσεις μέχρι την προσεχή Δευτέρα...».
Σημαντική παρέμβαση του ΠΑΜΕ
Κατά συνέπεια, η παρέμβαση των συνδικάτων στη διάρκεια του «διαλόγου» στο υπουργείο Εργασίας και η καταγγελία ότι αυτός υπηρετεί τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και των εργοδοτών να πετάξουν ξανά ψίχουλα στους εργαζόμενους, δεν ήταν μόνο δίκαιη, αλλά και επιβεβλημένη. Οχι μόνο επειδή η διαχρονική πείρα των λεγόμενων κοινωνικών διαλόγων έδειξε ότι αυτοί ήταν πάντα σε βάρος των εργατικών συμφερόντων, αλλά και επειδή για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ίδια μεθόδευση, όπως με το Ασφαλιστικό το 2010 και με τα Εργασιακά το 2012.
Στην πρώτη περίπτωση, το αποτέλεσμα του «διαλόγου για το Ασφαλιστικό» ήταν το έκτρωμα του αντιασφαλιστικού νόμου 3863 (αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, δραματική περικοπή των συντάξεων κ.ά.).
Στη δεύτερη περίπτωση, αφού καθησύχασαν τους εργαζόμενους με τον «κοινωνικό διάλογο» και το «κοινό πλαίσιο» εργοδοτών - συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, ήρθε η κυβέρνηση Παπαδήμου να εγκρίνει και να εκδώσει την ΠΥΣ 6/2012 για τα Εργασιακά (κατώτατος μισθός 586 και 511 ευρώ, πάγωμα «ωριμάνσεων» κ.ά.). Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, επρόκειτο για μεθόδευση με τραγικά αποτελέσματα για τα εργατικά συμφέροντα.
Η μεθόδευση αυτή είναι επικίνδυνη και για έναν πρόσθετο λόγο. Διότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δίνει για άλλη μια φορά βήμα στους εργοδότες, και κυρίως στον ΣΕΒ - όπως άλλωστε έκαναν και όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις - να προβάλλουν τις δικές τους αξιώσεις, τα δικά τους ταξικά συμφέροντα, σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Ετσι, όπως ήταν αναμενόμενο, βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλέμποροι πήραν την «πάσα» του «κοινωνικού διαλόγου» και ζητάνε και τα ρέστα από τους εργαζόμενους, μπροστά στο ενδεχόμενο να καταθέσει η κυβέρνηση νομοσχέδια για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Τι αξιώνουν οι εργοδότες;
Ετσι, αμέσως μετά την τριμερή και αφού νουθετεί το υπουργείο Εργασίας με προτροπές όπως «περιμένουμε να υπάρξει ουσιαστικός διάλογος και υιοθέτηση ρεαλιστικών λύσεων, χωρίς προειλημμένες αποφάσεις», ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Κ. Μπίτσιος κάνει καθαρό ότι «η θεσμοθέτηση υψηλότερων αμοιβών και άλλων αμφιλεγόμενων διοικητικών μέτρων μπορεί να διογκώσει περαιτέρω την αδήλωτη εργασία και εισφοροδιαφυγή. Αυτό είναι εις βάρος τόσο των δημόσιων οικονομικών και της υγείας των Ταμείων, όσο και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της οικονομίας».
Η ανταγωνιστικότητα, όμως, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων είναι επιδίωξη και της κυβερνητικής πολιτικής. Από αυτήν τη σκοπιά, η υπόθεση του «διαλόγου» πάει γάντι στην τακτική της κυβέρνησης, αφού της δίνει το αναγκαίο άλλοθι να χρονοτριβεί και τελικά να υπαναχωρεί από τις «κουτσές» προεκλογικές της εξαγγελίες, στο όνομα του να προσαρμοστούν τα νομοθετήματα καλύτερα στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να αποσπάσει τη σύμφωνη γνώμη των εργοδοτών.
Να, γιατί μιλάμε για μεθόδευση εκ μέρους της κυβέρνησης, που έχει στραμμένο το βλέμμα της και στα παζάρια με τους δανειστές, αφού τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό θεωρούνται από τα «καυτά» ζητήματα στις διαπραγματεύσεις για τις δόσεις. Ανάλογες, όμως, είναι οι αιτιάσεις και των υπόλοιπων εργοδοτικών οργανώσεων, που απ' ό,τι φαίνεται με το «διάλογο έρχεται η όρεξη»! Ετσι, ο εκπρόσωπος των μεγαλοξενοδόχων, Γ. Ρέτσος, έθεσε και πάλι ζήτημα για παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών, τις οποίες θεωρεί υψηλές και έκανε γνωστό ότι στην ΟΚΕ ο ΣΕΤΕ θα πάει με τις δικές του προτάσεις - αξιώσεις.
Στο ίδιο πνεύμα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γ. Καββαθάς, δήλωσε ανοιχτά πως «η όποια παρέμβαση της πολιτείας μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Υπάρχουν θέματα που συζητήσαμε σήμερα, όπως είναι οι ωριμάνσεις που θα φέρουν μια μεγάλη αύξηση στο μισθολογικό κόστος, είναι μεγάλη κουβέντα και γι' αυτό θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συλλογικής διαπραγμάτευσης των εταίρων. Το θέμα του ΟΜΕΔ είναι ένα μεγάλο ζήτημα...».
Από κοντά και η τοποθέτηση της ΕΣΕΕ, της οποίας ο πρόεδρος, Β. Κορκίδης, παρουσίασε τις θέσεις των μεγαλεμπόρων που αντιμάχονται και τη νομοθετική επαναφορά των «ωριμάνσεων», δίνοντας πάσα στην κυβέρνηση, αλλά και βάζοντας σοβαρές ενστάσεις για την επαναφορά της λειτουργίας του ΟΜΕΔ σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς.
Σε άλλη ρότα τα εργατικά συμφέροντα
Στην πραγματικότητα και παρά τα «πλατιά χαμόγελα» και τους ύμνους στον «κοινωνικό διάλογο», οι εκπρόσωποι των εργοδοτών δεν έκαναν βήμα πίσω από τις δικές τους αξιώσεις. Το αντίθετο συνέβη. Για μια ακόμη φορά νομιμοποιήθηκαν να προβάλλουν και νέα αιτήματα σε βάρος της εργατικής τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο γίνονται φανερές και οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που υπήρξε διαχρονικά θαμώνας των «κοινωνικών διαλόγων», συμβάλλοντας να αναπαράγεται ο αστικός μύθος τού «όλοι μαζί θα ξεπεράσουμε την κρίση». Λες και δεν είναι το κεφάλαιο και οι καπιταλιστές που πάνε να φορτώσουν στους εργαζόμενους την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, όπως τους φόρτωσαν την κρίση!
Να, γιατί λέμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν θύματα των μεθοδεύσεων που στήνονται από την κυβέρνηση και τους εργοδότες, αλλά να οργανώσουν άμεσα την πάλη τους, διεκδικώντας από την κυβέρνηση τώρα με νόμο να επαναφέρει τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ ως βάση των διαπραγματεύσεων με την εργοδοσία και να αποκαταστήσει το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Ενας τέτοιος αγώνας θα έχει προοπτική, όσο περισσότερο συνδέεται με την πάλη για ανάκτηση των απωλειών από την περίοδο της κρίσης, ξήλωμα του αντεργατικού αντιλαϊκού πλαισίου και ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.